منتظر

من،

از میان همه شما

منتظر کسی بودم که نیامد

دوست ام داشته باش

دوست ام داشته باش

از رفتن بمان

دست ات را به من بده

که در امتداد دستان ات

بندری ست برای آرامش!

سست پیمانا!

به یک ره

دل ز ما برداشتی؟؟... .

ترس

من از هفت سنگ می ترسم

می ترسم آنقدر سنگ روی سنگ بچینم

که دیواری،ما را از هم بگیرد

بیا لی لی بازی کنیم

که در هر رفتنی،

دوباره برگردیم...

تو

این دنیای کوچک و هفت میلیارد آدم؟

یعنی تو باور می کنی؟

شمرده ای؟

کی شمرده است؟

جز سیاستمدارها

دیده ای کسی آدم بشمرد؟

باور نکن

نارنجی!

باور نکن

سبز آبی کبود من!

باور کن

همه ی دنیا فقط تویی

و برخی دوستان

بقیه هم تکراری اند !

خنده های تو

خنده‌های تو

کودکی‌ام را به من می‌بخشد

و آغوش تو، آرامشی بهشتی

و دست‌های تو، اعتمادی که به انسان دارم

چقدر از نداشتنت می‌ترسم

تباهی من

 حالا تو نیستی

و تباهی من

از همین لحظه آغاز می شود

دلتنگ توام

امروز دلم برای کسی تنگ شده است

کسی که سال ها پیش با تمام سادگی و صداقت

وارد زندگی من شد و امروز نیست

کسی که بینهایت می شناختمش

کسی که دوستش داشتم

کسی که فقط می توانم بگویم :

خدایش بیامرزد... .

... .

هر کودکی یک هنرمند است ،

مساله مهم  "هنرمند ماندن"  است ... .